Çocuk - Kadın Tacizleri ve #Metoo Hareketi

Daha bi kaç gündür ülkemizde etkileri görülmeye başlanan sosyal medya hareketi #metoo altında paylaşılan itiraflar, bildirilen tecavüz ve tacizler hakikaten can sıkıcı iken, bir de bu paylaşımlardan birinin sonucunda şu an twitter da "top trend" olmuş olan İbrahim Çolak isimli yazarın son 2 twit yazıp intihar etmesi ayrıca can sıkıcı bir durum.

İnsanlar fikir olarak ikiye ayrılmış gibi görünüyor. Birinci güruh, geneli kadınlardan oluştuğunu düşündüğüm, küçük yada büyükken yaşadığı tacizlerin ve tecavüzlerin açıklanmasını, sorumluların cezalandırılmasını isteyen kesim. Diğer kesim ise, tacizler tecavüzler söylensin anlatılsın ama bunun yolu bu değil diyerek, kanıtlarla hukuki yollara başvurulmasını isteyen, masumiyet karinesinin çiğnendiğini söyleyen taraf. Çünkü sosyal medyada kendisi hakkında "Beni taciz etti" diyerek suçlanan kişi, daha kendisini savunamadan, binlerce insan bu paylaşımları görüyor ve binlerce kez paylaşıyor. İkinci kesim bu durumların paylaşılmasının yolunun bu olmadığını söylüyor. Birinci kesim ise, taşan sabırlar sonucu, "Biz olmayan şeyi söylemiyoruz", "Siz bizim neler çektiğimizi biliyor musunuz?", "Biz nasıl kanıt getirelim?", "Anlatmak kolay mı bunları?" düşünceleriyle paylaşımların doğru olduğunu savunuyor. 

Şimdi bir değerlendirme yapalım. Bence iki tarafta haklı. Birinci kesimin düşünceleri tamamen doğru bir kere. Ben yıllardır bu sitede yazıyorum, insanlardan mailler alıyorum. Çocukken tecavüze tacize uğrayan ve intihar etmek isteyen kaç insanla tanıştım biliyor musunuz? Sayısını hatırlamıyorum bile. Kimseye derdini anlatamıyor, dışlanmaktan, acınmaktan, tepki görmekten, zorla evlendirilmekten, haksız çıkmaktan korkuyor. Zaten bitmiş tükenmiş, bir de bunu dillendirip anlatmaktan, gerekli mercilere şikayet etmekten çekiniyor doğal olarak. Kimsesiz ve yalnız hissediyor. Hiçbir yakınına anlatamıyor yaşadıklarını. Bana, uzaktaki tanımadığı birine yazıyor, içini döküyor. Günlerce kendime gelemediğim zamanlar olmuştu bu nedenle. Ben hiçbir şekilde bu tür bir durum yaşayan bir kadına, onu yapma bunu yapma diyemem. Kimsenin de demeye hakkı yok bence. Ama dikkat edin bunu net bir şekilde yaşayanlar için diyorum bunu. 

Diğer taraftan ikinci gruba gelirsek, onlar da haklı. Ağzı olan konuşuyor durumu var çünkü. Biri bir twit atıyor, yüzbinler onu görüyor, suçlanan kişi tüm toplumun önüne atılıyor. Bazıları da "Şu bana yan baktı, şu bana yaşımı sordu, şu beni yemeğe davet etti" gibi paylaşımlarla aslında niyetin tam belli olmadığı durumları hedef göstererek paylaşıyor. Ama belki de hedefteki kişi masum, bilmiyoruz. Hatta birine garezi olan kişi, popülerlik kazanma adına bile böyle bir travma yaşadığını iddia bile edebilir ve hedef göstererek suçlamada bulunabilir. Suçlanan kişi, daha cevap veremeden, toplum tarafından asılır kesilir hale geliyor. Hele ki bu kişi toplum nezdinde söz sahibi olan bir insansa, kişinin hayatı artık bitmiş oluyor. İntihar da sonuç olarak ve tek seçenek olarak suçlanan kişinin önüne geliyor. Bu utançla yaşamaktansa ölürüm daha iyi diyor. Ki, suçlanan kişi gerçekten suçlu bile olsa, daha kendini savunamadan toplumun önüne atılması da doğru değil. Sonuç olarak, ikinci grupta tamamen haklı.

Eee ne olacak o zaman? Mağdurlar sussun mu, sesini çıkarmasın mı? Yada konuşsunlar, seslerini yükseltsinler ama masumiyet karinesi ihlal mi edilsin? Kişiler toplumun önüne mi atılsın?

Malesef burada tek doğru ve tek haklı olmadığından, şöyle olmalı yada böyle olmalı diyerek bu iki gruba akıl verecek değiliz. Olacak olan olacak zaten. Kadınlar yıllardır belli konularda farkettirilmeden bazılarında açıktan eziliyordu malesef. Dünya değişiyor artık. Bu değişimin önünde de kimse durabilecek gibi görünmüyor. Mağdurlar konuşacak, belki haklı haksız çok can yanacak. Ama düşünceler değişecek, erkeklerin kafası değişecek, kadınların kafası değişecek. Kadın erkek ilişkileri değişecek. Artık erkekler kadınlara yaklaşırken 10 kere düşünecek. Konuşurken 10 kere düşünecek. Kadın toplumda hakettiği yere gelecek. Öyle yada böyle bu olacak. Olmalı. 

Şu an ortaya çıkanlar daha buzdağının görünen yüzü bile değil malesef. Neler var neler ama ülkede bir devlet olmayınca, saklanılıyor, gizleniyor, çocuk tecavüzcüleri korunuyor resmen. Ben şahsen bu durumun düzeleceğinden çok ümitliyim ama ne zaman nasıl olur bilmiyorum. Ama değişeceğinden şüphem yok. Ben kadınların tarafındayım. Sevgili mağdurlar, bana utana çekine yazdığınız o mailleri, artık duyurun. Siz değil, yapanlar utanmalı. Masumları yakmadan, adalet isteyin. Adaleti elde edemeseniz bile güçlü olduğunuzu gösterin.