Dibin Dibinin Dibi

Kendi adıma konuşuyorum, ben bu başlıktaki ifadeyi çok kez yaşamış biriyim. Hayat bir vurur, yetmez bi daha vurur, o da yetmez bi daha vurur. Çaresizlik, kimsesizlik, yalnızlık. Bunlar öyle bir birleşir ki, ümit tomurcuğu dahi kalmaz içinizde. İnsanlara söver, hayata söver, kaderinize söversiniz. Kendinizden belki nefret eder hale gelirsiniz.

Bu sitede uzun zamandır yazıyorum, insanlara öğütler veriyorum, tavsiyelerde bulunuyorum. Herhalde bir çoğunuz şöyle düşünüyorsunuz ; "Adam oturmuş bilgisayarının başına yazıyor geçiyor, bi boktan haberi yok, benim yaşadıklarımı ancak ben bilirim" falan diyordur.

Çoğu yerde bahsettiğim gibi ben bilgimi acılarımdan, hayatın kazıklarından, çeşitli yaşanmış tecrübelerden almış bulunuyorum. Kitap okuyup, sonra buraya yazmıyorum. Kitap okuyup konuşanları da hiç sallamıyorum. Bana gerçekten acılarını yaşamış ve tüm bunlarla savaşmış adamı getirin. Önünde saygıyla eğilir, hiçbir sözünü atlamadan anlamaya çalışırım. Keşke bana da yol gösteren birileri olsaydı. Ama olmadı. Umarım yazdıklarım sizlere faydalı oluyordur. Olduğunu bildiğim kimseler var. Hiç olmazsa boşuna yazmıyorum diye bana bu çabamda bi destek olmuş oluyor faydalanıldığını bilmem.

Peki ne öğrendim yaşadıklarımdan yada neler öğreniyorum? Yakında bir yazı dizisi ile adım adım, sırayla, sistemli şekilde öğrendiklerimi sizlerle paylaşacağım. Konuya burada girmek istemiyorum ama özetle şöyle diyeyim; "Hiçbirşey bilmediğimi öğredim bu kadar yaşadıktan, öğrendikten sonra." Ne demek istediğimi anlamıyorsunuz şu an. Belki hiç anlamayacaksınız. Umarım anlar noktaya gelebilirsiniz.

Konuyu aslında açmam lazım burda ama bu yazıyı sadece genel bir yazı olarak düşündüğüm için şimdi girmeyeceğim. Bu yazıdaki mesajım şu aslında, bu kadar dibin dibinin dibini görmüş biri olarak ve hayatına halen devam eden biri olarak size diyorum ki, yaşamaya devam. Ne olursa olsun, yaşamaya devam. Çok zorlandım mı, evet. Çok şeyler feda ettim mi, evet. Ama yaşamaya değer olduğunu düşünüyorum hala. Taaa yıllar önce de göçüp gidebilirdim ama dur dedim, rahatlayacaksın, geçecek bu da. Geçti mi? Evet o geçti ama başkası başladı. Ve hiç sonu gelmedi. Hep arttı hala da artıyor. (Neyin ne kadar arttığını şu an bu dediklerimden anlamanız çok mümkün değil ama olağanın çok dışında olduğunu söyleyeyim). Ve ben hala yaşamaya değdiğini söylüyorum. Bunu yaşayan biri olarak söylüyorum. Yani onca sıkıntıyı yaşayan biri olarak söylüyorum. Çok bunaldığınız zamanlarda anlık olarak böyle düşünmeseniz de, bu gerçekten böyle. Biliyorum ve söylüyorum. Çoğunuzun benimki kadar sıkıntısı olmayacak hiçbir zaman. Ben "extra bir case" im.

Az sabır kardeşim, dibe mi battın, tutunacak dal mı yok? Geçer hepsi, bazen güzelce geçer bazen deler geçer bazen deşer geçer ama geçer. Deldi, deşti beni kaç kere. Noldu? Hala nefes alıyorum, hala hayattayım. Evet kötü şeyler yaşadım ama geçmişte kaldı şimdi. Hayat yaşamaya değer kardeşim, boşa konuşmuyorum anla artık.