Durmadan Şikayet Etmek, Hayata Sövmek (2 kategoride İntiharı Düşünenler)


Ben intiharı düşünen arkadaşları ikiye ayırıyorum genel olarak.

1. Gerçekten çok acı çekenler
2. Kendine acı üretip, sahte acısını büyütenler. Bu yazı bu ikinci kategori için.


İşte bu kategorideki arkadaşların genelde yaptığı şey budur. "Böyle hayatın taaa ..." diye başlayan 
cümleleri hiç bitmez. Durmadan şikayet ederler, insanlardan, adaletsizlikten, acılarından, parasızlıktan falan falan diye devam eder. Ama hep şikayet, hep şikayet. Başka bişey yok. Bi sıkıntıları yoksa da hayat boş derler, yine şikayet ederler. Ölcem ben derler. İnsan isterse, her zaman şikayet edecek birşey bulabilir.

Tabi burada hitap ettiğim kitle, tüm ölmeyi dileyenler değil. Durumu çok farklı olanlar var. Konuşup bizzat durumlarının kötü olduğuna şahit olduklarım var. Onları bi kenara ayırmak lazım burada anlattığım tiplerden.


Bu şikayet edenlere sormak isterim, hiç hailinize şükretmek aklınıza gelmiyor mu diye. Bi tek acı ve sıkıntı çeken siz misiniz diye. Durmadan halinden şikayet ediyorsa bir adam, çok bencil biridir, başka da bişey değildir. Eğer böyle iseniz, çok bencilsiniz. Bir tek kendinizi düşünüyorsunuz demektir. Etrafta olup bitenleri görmüyorsunuz, görseniz de anlamıyorsunuz demektir. Çünkü gerçekten anlayan biri, şikayet etmez, şükreder haline. Ve o daha kötü durumdakilere yardıma koşar diye düşünüyorum. Tabi insanlık derecesine ulaştıysa.

Çocukken tecavüze mi uğradınız, tüm ailenizi bir kazada mı kaybettiniz, anasız ve babasız mı büyüdünüz, yerinizden yurdunuzdan olup ortada mı kaldınız, tedavisi olmayan muhteşem acılar çektiren bir hastalığınız mı var, hem kör hem dilsiz hem sağır mısınız, yada bunlardan biri mi? Bırakın Allah aşkına şikayet etmeyi artık. Zaten bunlardan birini yaşadıysanız, şikayet etmezsiniz.


Herkes hep kendinden iyilere bakıyor, onun var benim yok diyor. O rahat, ben değilim diyor. O zengin ben fakirim diyor. Kendinden iyilerin durumuna yükselmeye çalışıyor. Hiç niye böyle yapıyorum diye sormuyor. Bir yarışta olduğunu sanıyor, herkesi rakibi olarak görüyor. Ama hiç düşünmüyor niye böyle diye. Konu aslında çok uzun da, uzun yazınca da uzun yazdın diyorlar okumaya üşenenler. Bi düşünün artık ben niye böyleyim diye. Bırakın artık şikayet etmeyi. Bir tek kendinizi düşünmeyi. Olduğunuz halinizden bi mutlu olun yani. Bak elinde bastonla yürüyen ama arkadaşa ve şükret gözlerim var diye. Ve tut elinden o arkadaşın. Ama nerdeee. Sistem sizi öyle bir hale soktu ki, makyaj videoları milyonlarca izleniyor. Eğitim, bilinçlendirme videoları da 50 100 binlerde. Burdan bile anlaşılabilir genelin düzeyi. Köle olduğundan habersiz gönüllü köleler, sizden bahsediyorum. Bi düşünün artık ben ne yapıyorum diye. İki sıkıntı da ben intihar edecem diyenlere sesleniyorum. Bırakın artık bunları. Afedersiniz dünyadan haberiniz yok, açıp iki kitap okumamışsınız, herşeyi bildiğinizi düşünüyorsunuz, bir de kalkıp ben ölecem hayat şöyle böyle diye atıp tutuyorsunuz. Yok bişey de denmiyor size. Zaten herşeyi bildiğinizden.

Böyle arkadaşlara tavsiyem, sitede yazdığım diğer yazılara bakın, kitaplara bakın, filmlere bakın, öğrenmeye çalışın bişeyler. Bana hayata sövme mesajları atmayın lütfen.
Durmadan Şikayet Etmek, Hayata Sövmek (2 kategoride İntiharı Düşünenler) Durmadan Şikayet Etmek, Hayata Sövmek (2 kategoride İntiharı Düşünenler) Reviewed by Kerem Yeniyurt on 04:23 Rating: 5

2 yorum:

  1. Benim inancim yok kim kendini aşağilik hissediyorsa gitsin intihar etsin bende edeceğim yazdiklariniz saçmalik

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. intihar edicek cesaretim olmadığı için, doğduğum güne küfrediyorum, inanç konusunda ise kararsızım...

      Sil

Blogger tarafından desteklenmektedir.