İntihar Düşüncesi = Büyük Bir Fırsat (İntihar Düşüncesinden Kurtulmak İsteyenler için Düşünce Reçetesi)

Başlığa bakıp, bu ne saçma bir başlık diyeceksiniz çoğunuz. Yüzde 100 eminim bundan. Çünkü sizlerin bakış açınızı biliyorum. Sadece tek bir yerden bakıyor, tek boyutlu düşünüyorsunuz. Toplumun düşünceleri sizlerin düşüncesi olmuş, kopyala-yapıştır yapmışsınız toplumdan. Hiç çaba sarf etmeden, düşünmeden.

İşte bu yüzden işin içinden çıkamıyorsunuz zaten. Tüm hayatın nasıl yaşanması gerektiği, nasıl algılanması gerektiği hazır olarak önünüze gelmiş. Sizde o şekilde yaşamıssınız bu zamana kadar. Ama artık işe yaramıyor değil mi? Bir yerlerde bi yanlışlık var. Var ki, siz şu an bu yazıyı okuyorsunuz. Olmasaydı çünkü, sürü içinde mutlu mesut yaşıyor olurdunuz. Buralara da gelmezdiniz.

Ama sürüden kopma eşiğine geldiniz artık. Sürünün kuralları artık geçmiyor sizin için. Artık işlemiyor o kurallar hayatınız için. Ve siz geldiniz dayandınız bir umut buralara. Ne yapmalıyım, çözüm nedir acaba diye? Nasıl intihar edicem diye araştıranlar bile bir çözüm arıyorlar inanın bana.

İşte bende burada size başka bir kural öğreteceğim. Aslında öğretmeyeceğim, anlatacağım. Öğreneblir misiniz, o cesaret sizde var mı, o sabır ve irade siz de varmı bilmiyorum. Çünkü bu zamana kadar herşey önünüze hazır gelmiş, hiç zorlanmamış hiç yorulmamışsınız ki elde ettikleriniz için. Hatta belki şu an okuduklarınızı anlamıyorsunuz bile. Anlamıyorsanız bu benim değil, sizin suçunuz. Yıllarca ot gibi yaşamışsınız demektir.

Başlığa tekrar bakarsanız, intihar düşüncesinin büyük bir fırsat olduğunu söylemişim. Uzun bir giriş yapmamın sebebi ise cevapta saklı. Niçin büyük bir fırsat biliyor musnuz? Çünkü artık kendiniz olma şansınız var. Kendinizin düşünme şansı var. Artık toplumun düşüncelerinin ve size dayattığı görüşlerin, kuralların işlemediğini gördünüz. Mutlu olamadınız. Hayat hep size kazık attı, insanlar hep size kazık attı değil mi? Ve siz de intihar etmekten başka çare olmadığını düşünüyorsunuz değil mi? Düşünürsünüz tabi, toplumun gösterdiğinden başka yol bilmiyorsunuz ki.

Meseleyi daha da açayım. Şimdi buradasınız, bu yazıyı okuyorsunuz, çünkü işin içinden çıkmak için bir yol arıyorsunuz. Bolca düşünüyorsunuz hem. Öğreniyorsunuz. Toplumdan aldığınız görüşlerin artık geçmediğini görüyorsunuz, ki bu yüzden bu dünyadan göçmek istiyorsunuz. Ama sizleri tebrik ediyorum, buradasınız. Bazısı hiç düşünmüyor bile, göçüp gidiyor direk.

Artık bişeylerin farkına varma noktasında olduğunuzu söylüyorum yani size. Kim olduğunuzu farketmenin zamanı geldi artık. Kendinizi sorgulamanın, hayatı sorgulamanın, toplumu, çevrenizi sorgulamanın hatta inandığınız şeyleri dahi sorgulamanın zamanı geldi. Ama farkında mısınız bunların bilmiyorum. Zamanının geldiğini söylüyorum sadece. Sadece ufak bir çaba, ufak bir düşünce uğraşı bunları farketmenizi ve kendinizi yeni yolunuza atmanızı sağlayacak. Peki bu yolda ne yapacaksınız? Okuyacak araştıracak, düşüneceksiniz. Ben kimim, niye yaşıyorum, nerden geldim, nereye gidiyorum, ben şimdi ne tür şeylerle uğraşıyorum, bu uğraştığım şeylerle niye uğraşıyorum, niçin bu tür bi insanım, niçin böyle düşünüyorum, niçin, niçin, niçin? Bu soruları sormaya başlamazsanız düşünemezsiniz. Düşünmek için soru sormak lazımdır. İşte sizin soru sorma zamanınız da tam da şu an. Boşluktasınız ve ne yapacağınızı bilmiyorusunuz. Ben size yol gösteriyorum. Soru sorun. "Niçin" le başlayan sorular. Ve düşünün. İyice düşünün.

Yukarıda anlattıklarımı yaptığınızda ve sabırla devam ettiğiniz de şunu farkedeceksiniz; "Ben hiçbirşey bilmiyormuşum". İlk başta bişeyler öğrenince çok bildiğinizi sanacaksınız ama benim dediğim seviyeye geldiğiniz de hiç birşey bilmiyor olduğunuzu anlayacaksınız. Eğer bunu demiyorsanız, daha yolun çok başındasınız. Etrafta malesef böyle de çok insan var. Çok okumuş ama kendine mal edememiş, hiçbişey bilmeyen, ama çok şey bildiğini sanan. Burada bu cümleleri sadece gençler için söylemiyorum, büyüğünden küçüğüne herkes için söylüyorum. Özellikle akademisyen, yazar, yada kendini çok yetiştirdiğini söyleyenler bu kısmı iyi okumalı. Bişey bildiğinizi düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Daha da açardım burayı ama yazı dilini ağırlaştırmak, okuyucuyu sıkmak istemiyorum. (Burada kendimi farkettirmeden övmüş gibi olmuşum, alakası yok, bende bi adam değilim)

Sonuç olarak yani, herzaman savunduğum gibi, "mutlu adam bişey öğrenemez." "Acılar bizim için birer hediyedir." Her ne kadar öyle görünmese ve bizi çok yıprattığını düşünsek de. İntihar düşüncesi olayına da böyle bakıyorum ben. Beni bugünlere getiren bu intihar düşüncesidir. İyiki onca sıkıntıyı yaşamışım da bişeylerin farkına varmışım. Dünyaya yeniden gelsem, aynı sıkıntıları tekrar yaşamak ve bulunduğum konumda olmak isterdim. Acı yaşamadan öğrenilmiyor malesef.