İnsanlar İçinde Geziyorum ama İnsan Göremiyorum

Öyle dışarıda gezmeyi çok sevmem. Mecbur kalmadıkça, işim yoksa şehir içinde gezmeye çıkmam. Benim için gezilecek yerler, insanın olmadığı yerlerdir.

Geçen gün bir vesileyle güney sahilimizde bir ile gittim. İş dolayısıyla. Akşam geri döncem, dedim bi sahile ineyim, nasıl bir yermiş, güzelmiymiş, iyimiymiş bi bakayım dedim. Arabamı müsait bir yere park ettikten sonra, kısa bir mesafede olan sahile varmış oldum. Akşam vakitleri 9 civarı. 00 da yola koyulurum en geç dedim. Sahilde, restoranlar, barlar, dükkanlar mevcut. Deniz kenarında demlenenler, sahil boyu yürüyenler, bar ve restoranlarda oturanlar... Çok kalabalık. İnsan kaynıyor. Ufaklığımdan beri gözlem yapmayı severim. Baktım sahil heryerdeki gibi, öyle aman aman bişey yok. Bildiğin klasik her yerdeki manzara işte. Neyse dedim bende yürüyeyim şu sahil boyu. Aldım bi dondurma, yiye yiye yürüdüm. 2 saat boyunca dolaştım. İnsanları izledim. Başka hiçbişey yapmadım.

Sonra hüzünlendim. Kumsalın başladığı noktada, denize dönüp duvarın üzerine oturdum. Bildiğin ağlamaklı oldum.

Niye peki? Ahh, ne siz sorun, ne ben söyliyeyim. Üzüldüm halimize, acıdım insanlara. Neyi ,niçin yaptığını bilmeyen bu insanlara çok üzüldüm. Menfaati için kimseyi tanımayacak insanları görünce, çok üzüldüm. Uyuyan, uyutulan, kendinden bihaber, ülkesinden bihaber, sadece kendini düşünen, sevmeyi bilmeyen, sadece kendi kazık yiyince feryadı basan, millet ruhunu kaybetmiş, aklı gözüne inmiş, düşünmeyen, gençlerin sadece karşı cinsle ilgilendiği, yaşlıların aman rahatım bozulmasın dediği, biz iyi olalım da gerisinden banane diyen, duyguları menfaatine göre şekillenen, cahil ama cahilliğinin farkında olmayan, kendince herşeyin en iyisini bilen, dünyada ve ülkemizde yaşanan acı olaylara, sadece kahvesini yudumlarken "Lanet olsun .....", "Yanınızdayız ........" tarzında sosyal medyada paylaşımda bulunan, insani hisleri kaybolmuş, kendisi kaybolmuş, menfaatin ve paranın kölesi olmuş ve ........................!!!! Liste daha çok uzuyor da burada kesiyorum.

İşte insanımızın bu halini görünce, üzülmemek elde değil. Şimdi bu yazıyı okuyan çoğunluk, bana katılacaktır. Ama katılmak yetmiyor malesef. Aktivasyon lazım. Konuştuğum birçok kesimden insan da buna benzer şeyler söylüyor. Ama herhangi bişey yapıyor mu, hayır. Sadece konuşuyorlar, en iyi bildiğimiz şey konuşmak, başka bişey bilmiyoruz zaten. Bu yazıyı okuyanlardan bazıları, " ee, sen napıyorsun ki?" diyebilir. Size ne ki benim ne yaptığımdan. Benim yaptığım sizi ne ilgilendirir. Asıl siz ne yapıyorsunuz? Önemli olan her bireyin kendinin ne yaptığıdır. Bırakın kendinizi başkalarıyla karşılaştırmayı artık. Başkalarının ne yaptığı sizi ne ilgilendirir ki. Senin yolun ne? Burada önemli olan bu. Yapmadığımız yada bizde olmayan bi özellik başkasında olunca hemen eleştirmeye başlarız. Niye? Bizden üstün olduğunu anlarız ve onu kendi seviyemize çekmek isteriz. Kıskanırız. Bari bu yazı da bunu yapmayın da, ders almaya çalışın. Bende bi adam değilim, korkmayın. Hepinizden aşağı olduğumu şimdiden kabul ediyorum.