Biraz Daha Sabır...

İntihara kalkışanlara baktığımızda, bilimsel verileri de göz önüne aldığımızda intihar etme düşüncesinin belli bir zamana ait olduğunu görürüz. İntihar etmek isteyen kişi, hayatında kaldıraileceğinden fazla yük yüklendiğinde, kurtulma amacıyla intihar düşüncesi aklına gelir. Sıkılır, bunalır, çözüm arar fakat bulamaz ve böyle devam eder. Sonuçta intihar dışında başka çaresi olmadığını düşünmeye başlar. Yüklendiği yükler üzerinden kalkmadıkça ya da bir destekçi bulamadıkça da intihar düşüncesi hep aklında olacaktır.

Kendimden örnek vereyim; 6 yıl boyunca ciddi ciddi ölmeyi istedim, intiharı düşündüm, kenarından geçtim. Dinim olmasa belki bugün hayatta da olmayabilirdim. Üzerimdeki yükler azaldı mı? Hayır. Sadece onlarla nasıl başa çıkabileceği öğrendim. Ama ne kadar zor olduğunu tahmin bile edemezsiniz. Geçmiş zamanlarımı düşündüğümde şunu gördüm ki, ne zaman intiharı ciddi düşündüğümde kendime, "Biraz bekle ya da satarım anasını ne oluyorsa olsun" dediğimde o düşünceden kısa zamanda kurtuldum. Ama intihar düşüncesine ne kadar odaklandımsa o kadar tehlikeli sularda da yüzdüm.

Kendimden bildiğim ve konuyla ilgili okuduğum ( ki çok okudum) makalelere baktığımızda intihara odaklandığımız o anı geride bırakırsak, uçurumun kenarından uzaklaşmış olacağız. Ama tabi bu hiç kolay bişey değil. O duygu yoğunluğunda dur biraz bekleyeyim demek o kadar zor ki. Ama bu yazıyı okuyanlar ve ciddi düşünenler kendilerini zorlayıp bunu yapmalılar.